Je vertrouwen is beschadigd, je veiligheid ontnomen, je bent geraakt in je diepste kwetsbaarheid.

Seksueel trauma heb je in zoveel vormen en maten, maar allemaal maken ze je tot iets wat we eigenlijk niet willen zijn, slachtoffer. En zeker ben je slachtoffer van wat je is overkomen, iets wat niet had mogen gebeuren. Het heeft je gevormd tot wie je nu bent.

Hoe mooi is het om je pijnen te helen en vrij te zijn. Vrij in je eigen leven wie jij werkelijk bent. Je kracht terug nemen, je veiligheid, je vertrouwen in jezelf en de ander.

Er is zoveel onbegrip bij je ontstaan, ongeloof, verwarring, boosheid, walging, onveiligheid en nog veel meer. Niet alleen naar jezelf toe, maar ook naar de dader. En niet vergeten de wereld om je heen, waar je je verhaal hebt durven delen, of misschien niet hebt kunnen of durven delen . Ook vanuit hier is er verwarring, boosheid, onbegrip naar het hele gebeuren.

Het maakt een warboel in je hoofd en je systeem. Hoe moet je je nu veilig voelen? Hoe ontwar je nu al deze gevoelens en emoties? Hoe zorg je ervoor dat je terug in je kracht komt te staan en weer voluit kan leven wie je werkelijk bent? Helemaal jezelf zijn, met een hele nare gebeurtenis die helaas bij je hoort.

Zoveel vragen die al die tijd onbeantwoord zijn gebleven. Het wordt tijd om hier mee aan de slag te gaan en de antwoorden in jezelf te vinden! Terug naar je eigen vertrouwen, kracht en verbinding.

We hebben bewust en onbewust met onszelf afgesproken dat zoiets ons nooit meer zou overkomen, waardoor we verschillende beschermingsmechanismes hebben ontwikkeld om ons nooit meer op zo’n manier te laten raken.

Maar zijn deze nog wel nodig of mogen we deze herzien?

Je reactiemechanisme staat op alle vlakken aan. Emotioneel, maar ook zeker je lichamelijke triggers, de opgeslagen pijn waarop je nu nog steeds reageert.